Media donoszą, że w Polsce brakuje miejsc w szpitalach psychiatrycznych dla dzieci i młodzieży jak również specjalistów z nimi pracujących. Postuluje się w związku z tym tworzenie poradni psychologicznych dla młodych ludzi, jednak na rozwiązania systemowe trzeba będzie poczekać jeszcze parę lat. I tu nasuwa się refleksja. Czy naprawdę tego potrzebują nasze dzieci, aby zachować albo odzyskać zdrowie psychiczne? Czy może potrzebują dorastać wśród dorosłych – rodziców i nauczycieli, którzy są świadomi ich potrzeb rozwojowych, posiadających wiedzę na temat funkcjonowania umysłu dziecka i potrafiących tę wiedzę wykorzystać w praktyce. Niestety, większość osób dorosłych, ze względu na powielanie schematów i stereotypów, nie posiada umiejętności tworzenia środowiska wychowawczego wspierającego optymalnie rozwój dzieci i młodzieży. Konieczne jest, aby przyjrzeć się dokładniej swoim przekonaniom związanym z wychowywaniem dzieci, zrewidować pojęcie granic w wychowaniu, zastanowić się, jak faktycznie wpływa na rozwój młodych ludzi wciąż powszechnie praktykowany w rodzinach, przedszkolach i szkołach system kar i nagród, poszerzyć swoją świadomość i nauczyć się postępować wobec dzieci bardziej konstruktywnie.