Czym są granice w wychowaniu dzieci? Bo mówi się i słyszy się zwykle, że dzieci potrzebują granic. Mówi się też i słyszy się powszechnie, że dzieci wręcz potrzebują granic i że trzeba stawiać im te granice. Z czym nam, dorosłym, kojarzą się granice w relacjach z dziećmi? Prawdopodobnie z ograniczaniem, czyli z zakazami i nakazami, narzucaniem młodym ludziom określonych, przez nas dorosłych ustalonych norm i reguł postępowania w domu i w szkole. A jeśli te granice zostaną przez dzieci i młodzież z naszej perspektywy przekroczone, to oczywiście z karami albo tzw. konsekwencjami, żeby tak lepiej brzmiało. Bo przecież w naszym powszechnym rozumieniu konsekwencja wyciągana wskutek zachowania dziecka to nie jest kara. I być może my – rodzice, wychowawcy, nauczyciele – lepiej czujemy się z tym, że nie stosujemy kar, tylko wyciągamy konsekwencje. Ale czy mamy świadomość tego, jak to wpływa na rozwój dziecka? Czy zastanawiamy się, co tak naprawdę kryje się pod pojęciem granic w relacjach między ludźmi?