Nr telefonu
+48 785 412 999

Artykuły

Refleksje o przemocy doświadczanej przez dzieci.

Refleksje o przemocy doświadczanej przez dzieci.

Oburzamy się i bulwersujemy, gdy czytamy lub słyszymy o realnej, rzeczywistej przemocy fizycznej wobec dzieci, albo też, gdy natrafiamy na publikacje wręcz zachęcające do niej. Oczywiste są i bardzo potrzebne wszelkie wpisy i komentarze na portalach społecznościowych, informujące o tym, że jesteśmy oburzeni propagowaniem, wręcz nawoływaniem do przemocy fizycznej, że nie chcemy publikacji tekstów tego rodzaju, że nie zgadzamy się na bicie dzieci ! Głosy w tej sprawie nie milkną, a ilość komentarzy potępiających tego rodzaju praktyki wzrasta.. Jest to całkowicie zrozumiałe, żyjemy bowiem w czasach, w których przemoc fizyczna jest nie tylko zabroniona przez prawo – jest ona także moralnie naganna, pod względem etycznym – nie do przyjęcia. Cieszyć możemy się z tego ogromnie, bo jest to już normą w coraz szerszych kręgach społecznych, w coraz liczniejszych środowiskach!

I właśnie w świetle tak licznych głosów oburzenia zastanawia fakt, że skoro tak bardzo zależy nam na dobru dzieci, dlaczego brakuje mocniejszego akcentu tego oburzenia, gdy dziecko doznaje przemocy psychicznej? A może po prostu nawet nie uświadamiamy sobie, że większość stereotypowych zachowań dorosłych wobec dzieci i młodzieży ma charakter przemocy, że codziennie fundujemy naszym pociechom przemoc „ w białych rękawiczkach”, wysublimowaną i ugruntowaną przez wieki i lata praktyki dorosłych w relacji z dziećmi? Jeśli nie bijemy, to już jest wszystko w porządku? A co z krytykowaniem dzieci, etykietowaniem i ocenianiem ich zachowania? Czy zastanawiamy się, jak faktycznie wpływa na rozwój i codzienne życie dzieci powszechnie stosowany wobec nich system kar i nagród? W szkołach negatywne wpisy do dzienniczka, a w przedszkolach smutne buźki za naganne, z perspektywy dorosłych, zachowanie? Czy zastanawiamy się, czy staramy się zrozumieć, dlaczego dziecko zachowało się w określony sposób, czy też automatycznie, z pozycji władzy dokonujemy osądu i wymierzamy wyrok ? A porównywanie dzieci do innych, zawstydzanie, wzbudzanie w nich poczucia winy, rozkazywanie i nakazywanie, strasznie i grożenie w sytuacjach, gdy dziecko nie chce nam się podporządkować? Czy to nie jest klaps psychiczny ? Równie bolesny jak ten fizyczny. Kto z nas, dorosłych, zastanawia się, co odczuwa w takich sytuacjach dziecko i jak faktycznie wpływa to na jego rozwój? Czy poddajemy refleksji powszechnie stosowane w rodzinach, przedszkolach, szkołach, placówkach opiekuńczo-wychowawczych tzw. metody wychowawcze? Czy zastanawiamy się, jak z innej perspektywy można spojrzeć na tak popularne pojęcia odnoszące się do wychowywania młodego pokolenia jak „granice” i „konsekwencje‘? A tak powszechne zachowania dorosłych wobec dzieci i młodzieży, jak nieustanne kontrolowanie, negowanie potrzeb i uczuć, szantażowanie, zawstydzanie, ośmieszanie – czy to nie jest manipulacja ? A potem oskarżamy dzieci o to, że nami manipulują ! A może uczą się tej sztuki od nas, dorosłych-rodziców, wychowawców i nauczycieli? Bo przecież jesteśmy dla nich wzorem do naśladowania! Uczą się tego, czego doświadczają w kontakcie z nami- swoimi rodzicami, nauczycielami, wychowawcami! Uznają to za normę i stosują to w swoim życiu jako podstawę budowania relacji z drugim człowiekiem !

Cieszymy się, że coraz więcej rodziców i nauczycieli chce wspólnie z nami weryfikować swoje głębokie przekonania dotyczące wychowywania dzieci. Na warsztatach poprzez refleksję i dyskusję, poprzez odwoływanie się do swoich doświadczeń z dzieciństwa, poprzez praktyczne ćwiczenia dające możliwość spojrzenia na określony problem również oczami dziecka, dochodzimy do przekonania, że taka forma oddziaływania na dziecko sprawia, że czuje się ono źle, że jest ofiarą przemocy psychicznej, co odbija się na jego rozwoju intelektualnym i emocjonalnym oraz jest główną przyczyną zerwania więzi dorosły-dziecko. Marzymy też o tym, aby jeszcze więcej dorosłych było gotowych na to, aby podjąć z nami na warsztatach próbę dyskusji na temat relacji dorosłego z dzieckiem, ogromnego wpływu tej relacji na rozwój dziecka oraz konfrontacji swojej wiedzy, zazwyczaj nabytej od swoich rodziców, czasem intuicyjnej, z najnowszą wiedzą o dojrzewaniu, o rozwoju naszego mózgu, a co za tym idzie, gotowych zmieniać swoje automatyczne, wynikające z przyzwyczajenia, reakcje i zachowania wobec młodych ludzi na takie, które będą ich naprawdę wspierać.

Przeczytaj również

budowania relacji dorosły-dziecko

25-26.03.2024

W dniach 25-26.03.2024 zakończyłyśmy cykl spotkań dla kolejnych dwóch grup rodziców-mieszkańców Świdnicy.

Czytaj więcej
Centrum dla Rodzin w związku  z realizacją Projektu „Świdnica przeciw przemocy”

22-23.012024

W ramach Centrum dla Rodzin w związku  z realizacją Projektu „Świdnica przeciw przemocy” w zakresie Programu „Sprawiedliwość”, współfinansowanego ze środków Norweskiego Mechanizmu Finansowego na lata 2014-2021 rozpoczynamy spotkania z kolejnymi grupami rodzicó

Czytaj więcej
Budowanie relacji dorosły-dziecko

4-6.12.2023

W ramach Centrum dla Rodzin w związku  z realizacją Projektu „Świdnica przeciw przemocy” w zakresie Programu „Sprawiedliwość”, współfinansowanego ze środków Norweskiego Mechanizmu Finansowego na lata 2014-2021 zakończyłyśmy cykl spotkań z rodzicami, mieszkańcami Świdnic

Czytaj więcej